라틴어 문장 검색

Quo damno cognito suaque reprehensa neglegentia cocus diu lamentatus lacrimis inefficacibus, iam iamque domino cenam flagitante maerens et utcunque metuens altius, filio suo parvulo consalutato arreptoque funiculo, mortem sibi nexu laquei comparabat.
(아풀레이우스, 변신, 8권 19:3)
Itaque vidistis philosophum, ratione decreti sui nixum, cum petulantia morbi dolorisque exultantia conluctantem, nihil cedentem, nihil confitentem, neque ut plerique dolentes solent, eiulantem atque lamentantem ac miserum sese et infelicem appellantem, sed acres tantum anhelitus et robustos gemitus edentem, signa atque indicia non victi nec obpressi a dolore, sed vincere eum atque obprimere enitentis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 10:1)
Nec lamenteris nec sic, ingrate, mineris.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXV. De serpente et uiatore et uulpe iudice 38:7)
Postquam obsitus aevo semivir excelsam rerum sublatus in arcem, quod nec vota pati nec fingere somnia possent, vidit sub pedibus leges subiectaque colla nobilium tantumque sibi permittere fata, qui nihil optasset plus libertate mereri, iamiam dissimulat dominos alteque tumescunt serviles animi.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:97)
iamiam largis haec gaudia faxo conpensent lacrimis.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:90)
iamiam flecte animum.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:337)
iamiam conscendere puppes Sardoniosque habitare sinus et inhospita Cyrni saxa parant vitamque freto spumante tueri.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:72)
iamiam suppliciis fessos humilesque serenus respice.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Deprecatio ad Hadrianum32)
nulla relicta foret Romani nominis umbra, ni pater ille tuus iamiam ruitura subisset pondera turbatamque ratem certaque levasset naufragium commune manu:
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:25)
Iamiam securus ad astra te custode ferar;
(클라우디아누스, De Tertio Consulatu Honorii Augusti 2:62)
attollit litora gemmis filaque mentitos iamiam caelantia fluctus arte tument:
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:141)
iamiam conubia laeti despondent aliena sibi frustraque vicissim promittunt, quae quisque petat, quas devoret urbes.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:189)
et postquam ortae nubes offecere visui creditumque conditam tenebris, ut sunt mobiles ad superstitionem perculsae semel mentes, sibi aeternum laborem portendi, sua facinora aversari deos lamentantur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 28장6)
incedebat muliebre et miserabile agmen, profuga ducis uxor, parvulum sinu filium gerens, lamentantes circum amicorum coniuges quae simul trahebantur nec minus tristes qui manebant.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 40장6)
infectos caeno aut cruore cibos dividentes funestas tenebras et tot hominum milibus unum iam reliquum diem lamentabantur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 65장15)

SEARCH

MENU NAVIGATION